عدم تعویض به موقع فیلترها
چند وقت یکبار فیلتر آب خود را عوض می کنید؟ آیا واقعاً نیاز به تغییر دارند؟ پاسخ بله است. همانطور که از نام آن پیداست، هدف و وظیفه اصلی دستگاه تصفیه آب، تصفیه آب است. فیلترها به مرور زمان کثیف می شوند و گاهی اوقات خود فیلتر آب پس از مدتی فرسوده می شود. بنابراین زمان تعویض فیلتر آب باید رعایت شود.
در این مقاله به این علائم اشاره شده است. اگر فیلتر آب کل خانه خود را تعویض نکنید، باکتری های خطرناک، میکروب ها و سایر آلاینده های آب می توانند وارد سیستم لوله کشی شما شوند. چگونه آنها از طریق نفوذ در عناصر و رسانه های آسیب دیده یا فرسوده وارد می شوند.
اگر فیلتر آب به طور مرتب تعویض نشود، احتمالاً این سموم تجمع یافته و باعث مشکلات سلامتی فیلتر آب می شوند. علاوه بر این، گرفتگی فیلتر آب می تواند فشار آب را کاهش داده و طعم آب فیلتر شده را تغییر دهد. اگر فیلتر بعد از تاریخ انقضا تعویض نشود، از کار می افتد و اجازه می دهد آلاینده ها وارد آب (آشامیدنی) شما شوند. بنابراین، یک فیلتر آب قدیمی بیشتر از اینکه مفید باشد می تواند ضرر داشته باشد. اگر فیلتر آب تعویض نشود، آب بدبو می شود. مواد خارجی موجود در آب عامل طعم بد آن است. اگر آب مزه بد یا کثیف است، فیلتر باید فورا تعویض شود.
کلر همچنین می تواند به آب طعم ناخوشایندی بدهد. بنابراین اگر در خانه خود سختی آب بالایی دارید، باید فیلتر خود را به طور مرتب تعویض کنید. آلاینده ها علاوه بر ایجاد بوی بد، می توانند آب آشامیدنی را بد طعم کنند. این می تواند به مرور زمان غیر قابل تحمل شود. اگر چند ماه است که فیلتر خود را عوض نکرده اید و بوی کپک زدگی می دهد، زمان تعویض آن فرا رسیده است. کاهش فشار آب با گذشت زمان، آلاینده‌ها می‌توانند منافذ فیلتر آب را مسدود کنند و فیلتر کارآمدتر می‌شود.
در نتیجه فشار آب کاهش می یابد زیرا فیلتر نمی تواند با سرعت عادی خود کار کند. لکه شدن یکی دیگر از نشانه های این است که باید فیلتر خود را تعویض کنید. ممکن است ابتدا به صورت آب قهوه ای ظاهر شود. این کاری است که زنگ در آب انجام می دهد. برخی از آلاینده های موجود در آب می توانند رنگی غیرعادی مانند قرمز یا زرد به آب بدهند. این نشانه ای است که آب برای آشامیدن سالم نیست و ممکن است حاوی آهن، منگنز، سولفات مس، آرسنیک و سایر مواد سمی باشد.
ذرات کپک شناور ذرات تیره شناور در آب آشامیدنی ممکن است کپک باشند. کپک در آب آشامیدنی یک خطر برای سلامتی است و می تواند مشکلات مختلفی ایجاد کند. همچنین این نشانه واضحی است که فیلتر آب قدیمی است و نیاز به تعویض دارد.
دوام فیلتر آب به عوامل زیر بستگی دارد: طراحی فیلتر برخی از فیلترهای آب انعطاف پذیرتر از سایرین هستند. به عنوان مثال فیلتر کربنی که در ابتدا در سیستم فیلتر آب قرار داده شده بود باید هر چند ماه یکبار تعویض شود. در مقابل، فیلتر ذرات مبتنی بر کربن یک سیستم اسمز معکوس می تواند تا 6 ماه دوام بیاورد.
تغییر فیلتر آب می تواند بر تعداد دفعات مصرف آب و میزان مصرف آب در مکان یا در سراسر خانه تأثیر بگذارد. مصرف روزانه آب شما به اندازه خانه و برنامه شما بستگی دارد. اگر مصرف آب شما خیلی زیاد است، فیلتر باید سخت‌تر کار کند. در نتیجه عمر آن کوتاه می شود. بنابراین در صورت مصرف آب بیشتر، فیلتر باید به دفعات بیشتری تعویض شود. کیفیت آب اگر آب بسیار خالص باشد، فیلتر دوام بیشتری خواهد داشت زیرا نیازی به کار سختی ندارد.
برعکس، اگر آب در خانه شما کیفیت پایینی داشته باشد – با مقدار زیادی رسوب و سایر آلاینده ها – کارایی فیلتر سریعتر کاهش می یابد. در این حالت، هنگام تعویض فیلتر آب، باید مطمئن شوید که هیچ باقیمانده ای از فیلتر قدیمی باقی نمانده است. این کار عمر فیلتر آب جدید شما را محدود کرده و احتمالاً به آن آسیب می رساند. فیلترهای آب معمولا چقدر عمر می کنند؟ طول عمر فیلتر آب هر ماه اندازه گیری می شود. فیلترهای آب دستگاه تصفیه آب از چه موادی ساخته شده اند؟
ممکن است نیازی به تعویض همزمان نباشد. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد فیلتر پایین دستگاه تصفیه آب خود را در حالی که ممبران هنوز در شرایط خوبی قرار دارد، تعویض کنید. هر چند وقت یکبار باید فیلتر آب کل خانه خود را تعویض کنید؟ به طور متوسط، فیلترهای آب کل خانه باید هر سه تا شش ماه یکبار تعویض شوند. اما اگر آب تمیزتر باشد و فیلتر کمتر استفاده شود ممکن است بیشتر دوام بیاورد.
طول عمر طبیعی این فیلترها تقریباً شش ماه است (بر اساس تصفیه یک گالن آب در روز). اگر بیش از این مقدار آب مصرف می کنید، تعویض فیلتر به دفعات بیشتر توصیه می شود. با این حال، اگر سختی آب شما بالا است، باید فیلتر خود را بیشتر تعویض کنید. بنابراین فیلتر خود را به طور مرتب تعویض کنید، در غیر این صورت می توانید آلودگی های باقیمانده را به آب آشامیدنی خود وارد کنید.
بهترین راه برای حذف این اکسیدان ها از آب تغذیه بالادست واحد غشایی است. این کار با عبور دادن آب تغذیه از بستری از کربن فعال یا یک نرم کننده آب انجام می شود. عدم حذف این اکسیدان ها می تواند منجر به رشد باکتری شود که می تواند منجر به رسوب غشاء شود. این روند روند را کند می کند و به مرور زمان مشکل را بدتر می کند.
