آسیب آب آلوده به محیط زیست

آلودگی آب یک بحران رو به افزایش جهانی است. در اینجا آنچه شما باید بدانید به اطلاعتون میرسانیم

منابع آب شیرین جهان آلوده کننده ها را از طیف وسیعی از بخش ها دریافت می کنند و سلامت انسان و حیوانات وحشی را تهدید می کنند.

از تکه های بزرگ زباله گرفته تا مواد شیمیایی نامرئی ، طیف گسترده ای از آلاینده ها در دریاچه ها ، رودخانه ها ، جریان ها ، آب های زیرزمینی و در نهایت اقیانوس های سیاره ما به پایان می رسد. آلودگی آب – همراه با خشکسالی ، ناکارآمدی و جمعیت در حال انفجار – در بروز بحران آب شیرین نقش داشته و منابعی را که به آنها برای تأمین آب آشامیدنی و سایر نیازهای مهم آنها اعتماد می کنیم ، تهدید کرده است.

حفاظت از منابع آب بسیار مهم است زیرا حتی اگر تقریبا ۷۰ درصد از جهان را آب پوشانده باشد ، تنها ۲٫۵ درصد از آن تازه است. و فقط یک درصد از آب شیرین به راحتی قابل دسترسی است و بخش اعظم آن در یخچال های دوردست و مزارع برفی گیر افتاده است.

آلودگی آب باعث می شود

آلودگی آب می تواند از منابع مختلفی ناشی شود. آلودگی می تواند مستقیماً از طریق تخلیه های قانونی و غیرقانونی از کارخانه ها یا کارخانه های تصفیه آب ناقص وارد آب شود. نشت از خطوط لوله نفت یا عملیات هیدرولیک (شکستگی) هیدرولیک می تواند منابع آب را کاهش دهد. باد ، طوفان و بسترها – بخصوص زباله های پلاستیکی – همچنین می توانند آلودگی را به آبراه ها بفرستند.

همچنین هنگامی که آلاینده ها توسط باران یا برف ذوب شده در سراسر یا از طریق زمین حمل می شوند. این رواناب می تواند حاوی کود ، سموم دفع آفات و علف کش ها از مزارع و خانه ها و نفت و مواد شیمیایی سمی از جاده ها و صنعت؛ رسوب؛ باکتری های موجود در دام؛ زباله حیوان خانگی و سایر آلاینده ها باشد.یکی دیگر از آلاینده های آب آشامیدنی ، آرسنیک ، ناشی از رسوبات طبیعی است بلکه از پسماندهای صنعتی نیز ناشی می شود.

آلودگی آب می تواند منجر به مشکلات سلامتی انسان ، مسمومیت حیات وحش و آسیب اکوسیستم در طولانی مدت شود. هنگامی که رواناب کشاورزی و صنعتی با مواد مغذی اضافی مانند نیتروژن و فسفر به آبراه ها  ورود می کند ، این مواد مغذی اغلب شکوفه های جلبک ها را تولید می کنند که در این صورت مناطق مرده ایجاد می شوند ، یا مناطقی با اکسیژن کم که ماهی ها و دیگر آبزیان دیگر نمی توانند رشد کنند.

مقادیر زیاد نیترات موجود در آب در اثر آلودگی مواد مغذی همچنین می تواند برای نوزادان مضر باشد ، در توانایی آنها برای انتقال اکسیژن به بافت ها و به طور بالقوه ایجاد “سندرم کودک آبی” تداخل دارد. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد تخمین می زند که ۳۸ درصد از آبهای اتحادیه اروپا تحت فشارهای ناشی از آلودگی کشاورزی قرار دارند.

طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی ، حداقل ۲ میلیارد نفر از منابع آلوده به مدفوع آب می نوشند و ممکن است آب بیماریهای خطرناکی مانند وبا و حصبه را منتقل کند.

در بسیاری از کشورها ، مقررات ، صنعت و کشاورزی را از ریختن آلاینده ها به دریاچه ها ، نهرها و رودخانه ها محدود کرده است . محققان علاوه بر سیستم تصفیه آب در حال کار بر روی روشهای مختلف دیگری برای جلوگیری و پاکسازی آلودگی آب هستند.

آلودگی آب چیست؟

آلودگی آب از بسیاری جهات قابل تعریف است. معمولاً این بدان معناست که یک یا چند ماده در آب به حدی باشد که برای حیوانات یا افراد مشکل ایجاد می کنند. اقیانوس ها ، دریاچه ها ، رودخانه ها و سایر آب های داخلی می توانند با پراکنده کردن آب  بی ضرر ، مقداری از آلودگی را تمیز کنند. اگر فنجان جوهر سیاه را درون رودخانه ریختید ، جوهر به سرعت در حجم بسیار بیشتری از آب تمیز رودخانه ناپدید می شود. جوهر هنوز در آنجا در رودخانه قرار دارد ، اما در چنان غلظت کم که نتوانید آن را ببینید. در چنین سطوح پایین ، مواد شیمیایی موجود در جوهر احتمالاً مشکلی واقعی ایجاد نمی کند. با این حال ، اگر هر چند ثانیه از طریق لوله ، گالن جوهر را درون رودخانه ریختید ، رودخانه به سرعت سیاه می شود. مواد شیمیایی موجود در جوهر خیلی سریع می توانند در کیفیت آب تأثیر بگذارند. این به نوبه خود ، می تواند سلامت همه گیاهان ، حیوانات و انسانهایی که زندگی آنها به رودخانه بستگی دارد ، تأثیر بگذارد.

آلودگی آب تقریباً همیشه بدان معنی است که صدمه هایی به اقیانوس ، رودخانه ، دریاچه یا منبع آب دیگری وارد شده است. گزارش سازمان ملل در سال ۱۹۶۹ ، آلودگی اقیانوس ها را به این شرح تعریف کرد: تاثیر آلودگی آب در دستگاه تصفیه آب

” توسط انسان ، به طور مستقیم یا غیرمستقیم ، مواد یا انرژی وارد محیط زیست دریایی (از جمله مصب رودخانه ها) می شود که منجر به اثرات زیان آور مانند آسیب به منابع زنده ، خطرات برای سلامتی انسان ، جلوگیری از فعالیت های دریایی از جمله ماهیگیری ، اختلال در کیفیت برای استفاده از آب دریا و کاهش امکانات. ”

انواع اصلی آلودگی آب کدام است؟

وقتی به منابع آبی زمین فکر می کنیم ، به اقیانوس های عظیم ، دریاچه ها و رودخانه ها فکر می کنیم. منابع آبی مانند اینها را آبهای سطحی می گویند. بارزترین نوع آلودگی آب روی آبهای سطحی تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، نشت از یک تانکر نفت آلودگی روغنی ایجاد می کند که می تواند بر منطقه وسیعی از اقیانوس تأثیر بگذارد. علل آلودگی آب

مقدار زیادی آب در سازه های سنگی زیرزمینی معروف به آبخوان ها نگهداری می شود ، که ما نمی توانیم ببینیم و بندرت به آن فکر می کنیم. آب ذخیره شده در زیر آب در سفره های آب به عنوان آب های زیرزمینی شناخته می شود. سفره های آب رودخانه ها ما را تغذیه می کنند و بخش اعظم آب آشامیدنی ما را تأمین می کنند. آنها همچنین می توانند آلوده شوند

آبهای سطحی و آبهای زیرزمینی دو نوع منابع آبی هستند که آلودگی بر آنها تأثیر می گذارد. همچنین دو روش مختلف وجود دارد که در آن می توان آلودگی ایجاد کرد. اگر آلودگی از یک مکان واحد مانند لوله تخلیه متصل به یک کارخانه حاصل شود ، به عنوان آلودگی منبع نقطه شناخته می شود. نمونه های دیگر آلودگی منبع نقطه عبارتند از: ریختن روغن از یک تانکر ، تخلیه از پشته دودکش (دودکش کارخانه) ، یا کسی که روغن اتومبیل خود را از زیردر آب تخلیه می کند. آلودگی زیادی در آب وجود دارد نه از یک منبع واحد بلکه از منابع پراکنده مختلف. این امر به آلودگی غیر منبع گفته می شود.

هنگامی که آلودگی منبع نقطه وارد محیط شود ، مکانی که بیشترین تأثیر را دارد ، ناحیه اطراف منبع است. به عنوان مثال ، هنگامی که یک حادثه نفتکش رخ می دهد ، روغن در اطراف تانکر متمرکز شده و در شرایط پرتلاطم اقیانوس ، موجب فاصله بیشترآلودگی از تانکر شما می شود.

بعضی اوقات آلودگی هایی که در یک مکان وارد محیط می شوند ، صدها یا حتی هزاران مایل از آن فاصله دارند. این به آلودگی فرامرزی معروف است. یک مثال ، انتقال زباله های رادیواکتیو از اقیانوس ها از نیروگاه های پردازش هسته ای در انگلیس و فرانسه به کشورهای مجاور مانند ایرلند و نروژ است.منابع اصلی آب آلوده

چگونه می دانیم که آب آلوده می شود؟

برخی از اشکال آلودگی آب کاملاً آشکار است و بعضی موارد آلودگی آب کمتر آشکار است و تشخیص آن بسیار سخت تر است. اما چگونه می توان آلودگی آب را اندازه گرفت وقتی که نتوانیم آن را ببینیم؟ چگونه حتی می دانیم که آنجا وجود دارد؟

دو روش اصلی برای اندازه گیری کیفیت آب وجود دارد. یکی گرفتن نمونه آب و اندازه گیری غلظت مواد شیمیایی مختلف موجود در آن است. اگر مواد شیمیایی خطرناک باشند یا غلظت آنها خیلی زیاد باشد ، می توانیم آب را آلوده بدانیم. اندازه گیری هایی از این دست به عنوان شاخص های شیمیایی کیفیت آب شناخته می شوند. روش دیگر برای سنجش کیفیت آب شامل بررسی ماهی ، حشرات و سایر مهرگان است که آب از آنها پشتیبانی می کند. اگر انواع مختلفی از موجودات می توانند در یک رودخانه زندگی کنند ، کیفیت آن احتمالاً بسیار خوب است؛ اگردر رودخانه به هیچ وجه موجودات زنده زندگی نمی کند ، کیفیت بدیهی است که پایین است. اندازه گیری هایی از این دست شاخص های بیولوژیکی کیفیت آب خوانده می شوند.

دلایل آلودگی آب چیست؟

بیشتر آلودگی آب در خود آب آغاز نمی شود. اقیانوس ها را در نظر بگیرید: حدود ۸۰ درصد آلودگی اقیانوس ها از دریاها وارد دریا می شوند. تقریباً هر فعالیت انسانی می تواند بر کیفیت محیط آب ما تأثیر بگذارد. هنگامی که کشاورزان مزارع را بارور می کنند ، مواد شیمیایی مورد استفاده آنها به تدریج توسط باران در آب های زیرزمینی یا آب های سطحی در نزدیکی شسته می شوند. بعضی اوقات دلایل آلودگی آب کاملاً تعجب آور است. مواد شیمیایی آزاد شده توسط دودی (دودکش ها) می توانند وارد جو شوند و بعنوان باران دوباره وارد زمین شوند و با ورود به دریاها ، رودخانه ها و دریاچه ها وارد هوا شوند و باعث آلودگی آب شوند. آن را رسوب جو می نامند. آلودگی آب دلایل مختلفی دارد و این یکی از دلایلی است که برای حل چنین مشکل دشوار است

فاضلاب شهری

با وجود میلیاردها نفر در کره زمین ، دفع پسماندهای فاضلاب یک مشکل اساسی است. طبق آمار سال ۲۰۱۵ سازمان بهداشت ، حدود ۲٫۱ میلیارد نفر (۲۸ درصد از جمعیت جهان) به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند ، در حالی که ۲٫۳ میلیارد نفر (۳۰ درصد از جمعیت جهان) از سرویس بهداشتی مناسبی (امکانات توالت بهداشتی) برخوردار نیستند. اگرچه پیشرفت های چشمگیری در تأمین دسترسی به آب تمیز حاصل شده است ، اما پیشرفت نسبتاً کمی در بهبود بهداشت جهانی در دهه گذشته انجام شده است. دفع فاضلاب بر محیط اطراف افراد تأثیر می گذارد و منجر به بیماری های مرتبط با آب مانند اسهال می شود که سالانه ۵۲۵،۰۰۰ کودک زیر پنج سال را می کشد. (در سال ۲۰۰۲ ، سازمان بهداشت جهانی تخمین زد که بیماری های مرتبط با آب تا سال ۲۰۲۰ می توانند ۱۳۵ میلیون نفر را بکشد)

در کشورهای توسعه یافته ، اکثر مردم توالت فرنگی دارند که زباله های فاضلاب را به سرعت و بهداشتی از خانه های خود دور می کنند،با این وجود مشکل دفع فاضلاب به همین جا ختم نمی شود. هنگامی که توالت را شستشو می دهید ، زباله ها باید به جایی بروند و حتی پس از اینکه کار تصفیه فاضلاب را ترک کرد ، هنوز زباله هایی برای دفع آنها وجود دارد. بعضی اوقات زباله های فاضلاب تصفیه نشده در دریا دفع می شوند.

در تئوری فاضلاب یک ماده کاملاً طبیعی است که باید در محیط زیست بی ضرر از بین برود: ۹۰ درصد فاضلاب آب است. در عمل ، فاضلاب حاوی انواع مواد شیمیایی دیگر است ، ازجمله مواد دارویی وهنگامی که مردم به ویروس مبتلا هستند ، فاضلاب هایی که آنها تولید می کنند ، آن ویروس ها را به محیط منتقل می کند. ابتلا به بیماری هایی مانند هپاتیت ، حصبه و وبا از آب رودخانه و دریا امکان پذیر است.

آلوده کننده های آب شامل آب زباله،زباله شیمیایی،زباله رادیواکتیو،آلودگی نفتی و

پلاستیک می باشد.

اشکال دیگر آلودگی

اینها رایج ترین اشکال آلودگی هستند – اما به هیچ وجه تنها مواردی نیستند که موجب آلودگی می شوند همچنین گرما یا آلودگی حرارتی کارخانه ها و نیروگاه ها نیز باعث ایجاد مشکل در رودخانه ها می شود. با بالا بردن دما ، میزان اکسیژن محلول در آب کاهش می یابد ، در نتیجه سطح آبزیان را که رودخانه می تواند از آن پشتیبانی کند نیز کاهش می دهد.

اثرات آلودگی آب چیست؟

برخی معتقدند آلودگی نتیجه ای غیرقابل انکار از فعالیت های انسانی است: آنها معتقدند که اگر می خواهیم کارخانه ها ، شهرها ، کشتی ها ، اتومبیل ها ، نفت و استراحتگاه های ساحلی داشته باشیم ، نوعی آلودگی تقریباً مسلم است. به عبارت دیگر ، آلودگی یک شر ضروری است که اگر بخواهند پیشرفت کنند ، مردم باید با آن دست و پنجه نرم کنند. خوشبختانه همه با این نظر موافق نیستند.

آلودگی اهمیت دارد زیرا محیطی را که مردم به آن وابسته هستند آسیب می رساند. محیط چیزی دور و جدا از زندگی ما نیست. صدها مایل از خانه های ما یا منظره بیابانی که فقط در تلویزیون می بینیم ، یک ساحل زیبا نیست. محیط هر چیزی است که ما را احاطه کرده و زندگی و سلامتی به ما می دهد. از بین بردن محیط زیست نهایتا کیفیت زندگی خودمان را کاهش می دهد – و به همین دلیل بسیار خودخواهانه به همین دلیل است که آلودگی باید برای همه ما مهم باشد.

چگونه می توانیم جلوی آلودگی آب را بگیریم؟

هیچ راهی آسان برای حل آلودگی آب وجود ندارد. اگر وجود داشته باشد ، مشکلی پیش نمی آید. به طور گسترده ، سه چیز متفاوت وجود دارد که می تواند به رفع مشکل – آموزش ، قوانین و اقتصاد – کمک کند و آنها به عنوان یک تیم با هم همکاری کنند.

تحصیلات

آگاهی مردم از مشکل اولین قدم برای حل آن است. در اوایل دهه ۱۹۹۰ ، هنگامی که موج سواران در انگلیس از ابتلا به بیماری های ناشی از آب آلوده به فاضلاب خسته شدند ، گروهی به نام Surfers Against Sewage تشکیل دادند تا دولت ها و شرکت های آب را وادار کنند تا عمل خود را تمیز کنند. افرادی که از پیاده روی در سواحل آلوده جهان خسته شده اند ، اغلب برای جمع آوری جلسات نظافت ساحل در اجتماع به هم می پیوندند. ماهیگیران که دیگر ماهی های زیادی را نمی گیرند ، برای مجازاتهای سختگیرانه علیه کارخانه هایی که آلودگی را در رودخانه های ما ریخته است ، اقدام به برنامه ریزی کرده اند. آگاهی بیشتر مردم می تواند تفاوت مثبتی ایجاد کند.

قوانین

یکی از بزرگترین مشکلات آلودگی آب ، ماهیت فرامرزی آن است. بسیاری از رودخانه ها از کشورها عبور می کنند ، در حالی که دریاها در کل قاره ها سرازیر می شوند. آلودگی ناشی از کارخانه های یک کشور با استانداردهای زیست محیطی ضعیف می تواند حتی در شرایطی که قوانین سختگیرانه و استانداردهای بالاتری دارند ، در کشور های همسایه ایجاد مشکل کند. قوانین زیست محیطی می تواند آلودگی مردم را سخت تر کند ، اما برای اینکه واقعاً مؤثر باشند باید در مرزهای ملی و بین المللی عمل کنند. به همین دلیل است که ما قوانین بین المللی حاکم بر اقیانوس ها را داریم ، مانند کنوانسیون ۱۹۸۲ سازمان ملل درباره قانون دریا (امضا شده توسط بیش از ۱۲۰ کشور) ، کنوانسیون لندن (دامپینگ) در سال ۱۹۷۲ ، کنوانسیون بین المللی MARPOL در ۱۹۷۸ برای جلوگیری از آلودگی از. کشتی ها و کنوانسیون OSPAR در سال ۱۹۹۸ برای حفاظت از محیط زیست دریایی اقیانوس اطلس شمال شرقی. اتحادیه اروپا قوانینی در مورد حفاظت از آب (معروف به بخشنامه ها) دارد که در مورد همه کشورهای عضو آن اعمال می شود. این دستورالعمل ها شامل دستورالعمل آب حمام در سال ۱۹۷۶ (به روز شده ۲۰۰۶) ، که می خواهد کیفیت آب هایی را که مردم برای تفریح ​​از آنها استفاده می کنند ، اطمینان حاصل کند. اکثر کشورها نیز قوانین آلودگی آب خود را دارند. به عنوان مثال ، در ایالات متحده ، قانون آب تمیز ۱۹۷۲ و قانون آب آشامیدنی سالم ۱۹۷۴ وجود دارد.

اقتصاد

اکثر کارشناسان محیط زیست قبول دارند که بهترین راه برای مقابله با آلودگی از طریق چیزی به نام اصل آلاینده می پردازد. این بدان معناست که هرکسی که باعث آلودگی شود ، برای تمیز کردن آن ، به هر طریقی ، باید هزینه کند. این می تواند به معنای این باشد که صاحبان نفتکش باید از بیمه ای استفاده کنند که مثلاً هزینه های پاکسازی نشت نفت را پوشش می دهد. این همچنین می تواند به این معنی باشد که خریداران برای تشویق بازیافت و به حداقل رساندن ضایعات ، باید برای کیسه های مواد غذایی پلاستیکی خود ، همانطور که اکنون در ایرلند رایج است ، پرداخت کنند. یا می تواند به این معنا باشد که کارخانه هایی که از رودخانه ها استفاده می کنند باید از لوله های ورودی آب خود در پایین دست لوله های خروجی پساب برخوردار باشند ، بنابراین اگر باعث ایجاد آلودگی شوند ، خودشان اولین نفری هستند که متحمل می شوند.

آینده پاک ما

ما می توانیم با هم کار کنیم تا محیط را تمیز نگه داریم تا گیاهان ، حیوانات و افرادی که به آن وابسته هستند سالم بمانند. ما می توانیم برای کاهش آلودگی آب اقدامات مثبتی انجام دهیم ، به عنوان مثال با استفاده از مواد شوینده سازگار با محیط زیست ، ریختن روغن در لکه ها ، کاهش سموم دفع آفات و غیره. ما همچنین می توانیم با کمک به پاکسازی ساحل یا انتخاب بسترها ، رودخانه ها و دریاها ، تمیز کنیم. و ما می توانیم به عنوان کشورها و قاره ها برای تصویب قوانینی اقدام کنیم که آلودگی را کم تر و جهان را پاک تر کند. با همکاری ، می توانیم آلودگی را کمترکنیمو جهان به مکانی بهتر تبدیل شود.

فرآیند تصفیه آب ممکن است غلظت ذرات معلق از جمله ذرات معلق، انگل ها، باکتری ها، جلبک ها، ویروس ها، قارچ ها را کاهش دهد. و طیفی از مواد محلول و ذرات معلق حاصل از سطوحی که آب ممکن است پس از باریدن به صورت باران با آنها تماس داشته باشد. استانداردهای کیفیت آب آشامیدنی معمولاً توسط دولت ها یا استانداردهای بین المللی تعیین می شود. این استانداردها معمولاً حداقل و حداکثر غلظت آلاینده ها را برای استفاده از آب تعیین می کنند. به همین دلیل در خرید دستگاه تصفیه آب دقت و توجه داشته باشید.