قارچ کش که به آن ضد میکروب نیز گفته می شود ،
هر ماده سمی که برای از بین بردن یا جلوگیری از رشد قارچ استفاده می شود. به طور کلی از قارچ کش ها برای کنترل قارچ های انگلی استفاده می شود،
قارچ کش که به آن ضد میکروب نیز گفته می شود ،
هر ماده سمی که برای از بین بردن یا جلوگیری از رشد قارچ استفاده می شود.
به طور کلی از قارچ کش ها برای کنترل قارچ های انگلی استفاده می شود،
که یا باعث خسارت اقتصادی به گیاهان زراعی یا گیاهان زینتی می شود ،
و یا سلامت حیوانات اهلی یا انسان را به خطر می اندازد. عوامل موثر در آلودگی آب
بیشتر قارچ کش های کشاورزی و باغی به صورت اسپری یا گرد و غبار استفاده می شوند.
قارچ کش بذر قبل از جوانه زنی به عنوان یک پوشش محافظ استفاده می شود.
قارچ کش های سیستمیک ، یا داروهای شیمی درمانی ، روی گیاهان اعمال می شوند ،
جایی که آنها در سراسر بافت پخش می شوند و برای ریشه کن کردن بیماری موجود یا محافظت در برابر بیماری های احتمالی عمل می کنند.
در پزشکی انسانی و دامپزشکی ، قارچ کش های دارویی معمولاً به عنوان کرم ضد قارچ موضعی استفاده می شوند یا به عنوان داروهای خوراکی تجویز می شوند.
رویکردهای تصفیه شیمیایی ، فیزیکی و بیولوژیکی
سطح سموم دفع آفات در آب به دلیل استفاده بیش از حد آنها در حوزه کشاورزی مدرن افزایش یافته است. میکروارگانیسم های بیماری زا
انتخاب روش تصفیه آب مناسب برای حذف آفت کش ها به نوع سموم دفع آفات و اثربخشی فرآیند درمان بستگی دارد.
انواع روشهای شیمیایی ، فیزیکی و بیولوژیکی برای حذف سموم دفع آفات از آب ،
مانند فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته ، جذب ، لجن فعال ،
بیوراکتورهای غشایی و فن آوری غشا می باشند.
دو روش درمان تک و ترکیبی در حذف سموم دفع آفات از آب وفاضلاب قرار گرفته است. آب درمانی
استفاده از تکنیک های حذف ترکیبی فرصت های بالقوه ای را برای توسعه روش های ابتکاری حذف آفت کش ها فراهم می کند.
تجزیه و تحلیل کاملی از ترکیب تأثیرگذار و شناخت بهترین روش حذف ،
برای طراحی یک تصفیه خانه آب که حداکثر میزان حذف ممکن برای انواع مختلف سموم دفع آفات را هدف قرار دهد بسیار مهم است.
علاوه بر این ، عدم تمرکز تصفیه آب نیز مورد بحث قرار گرفت،
که در آن یک رویکرد مهم است که منجر به کیفیت بهتر پساب آب با قیمت های پایین تر می شود.
بسیاری از تکنیک های مقرون به صرفه مانند لجن فعال و جذب توسط جاذب های کشاورزی ، نقش سموم کشاورزی در سفره های زیرزمینی
کارایی بالایی در درمان سطوح بالای آفت کش های مختلف نشان می دهد.
اقدامات انسانی و تولیدات صنعتی منجر به افزایش سطح آلاینده های نوظهور در محیط طبیعی می شود.
مسئله آلاینده های نوظهور یک نگرانی بهداشت عمومی است ،
و به طور گسترده ای در سراسر جهان مورد مطالعه قرار گرفته است ،
با این حال ، هیچ راه حل نهایی پیشنهاد نشده است.
در میان آلاینده های در حال ظهور ، داروها (هورمون ها ، آنتی بیوتیک ها و سایر مواد) ،
مواد آرایشی ، رنگ های مصنوعی و سموم دفع آفات بیشترین نگرانی را در بسیاری از مناطق جهان دارند.
تولید جهانی این آلاینده های ریز در سال به حدود ۵۰۰ میلیون تن در سال رسیده است .
بعلاوه ، بسیاری از سموم دفع آفات در طول زمان پایدار هستند،
و بنابراین می توانند در آب و هوا منتقل شوند و مناطق آلوده دور از منبع خود را آلوده کنند.
استفاده پراکنده از سموم دفع آفات ، اکوسیستم هایی را تحت تأثیر قرار داده است که پرندگان ،
حیات وحش ، حیوانات اهلی ، ماهی ها و دام ها را تهدید می کند .
به عنوان مثال سموم دفع آفات در بسیاری از مطالعات به عنوان مواد سمی برای انسان و محیط زیست ثابت شده است .
به عنوان مثال ، قرار گرفتن مزمن در معرض علف کش هایی مانند آترازین (۱-کلرو-۳-اتیلامینو -۵-ایزوپروپیلامینو-۲،۴،۶-تریازین)،
که به عنوان یک علف کش انتخابی عمل می کند که باعث مهار فتوسنتز در گیاهان حساس می شود ،
باعث مشکلات قلبی عروقی ، تخریب شبکیه ، برخی از انحطاط عضلات و سرطان در انسان.
در میان علف کش ها ، اکسی فلورفن باعث مهار پروتوپورفیرینوژن اکسیداز می شود،
و منجر به آسیب غیر قابل برگشت غشای سلول می شود.
قرار گرفتن در معرض اکسی فلوئورفن توسط انسان می تواند باعث ایجاد مشکل در کبد و شمارش خون (کم خونی) شود.
علاوه بر این ، در میان سموم دفع آفات محیطی ، شناخته شده است که آزوکسیستروبین ،
یک قارچ کش طیف گسترده ای که از جوانه زدن اسپور قارچ جلوگیری می کند ، برای ماهیان آب شیرین و رودخانه بسیار سمی است .
